کریستین ، ایران شناس معروف دانمارکی درکتاب ایران در زمان ساسانیان می گوید جشن ها ایرانیان قدیم عموماً صورت دهقانی و روستای ی داشته و در اصل به امور کشاورزی بستگی داشته است و چون دین رسمی ایرانیان درآن زمان این اعیار پذیرفته بود هنگام اجرای جشن ازیک طرف مراسم مذهبی انجام می گرفت وازطرف دیگر تشریفات و اعمال خاص انجام می شد که مبدأ آن اعتقاد به سحر و جادو بود اما رفته رفته بدل به مراسم عادی گشته تفریحات عامیانه نیز از هر قبیل درآن وارد شده است.