رد قلم بر صفحات كاغذ جان مي گيرد. سال ها مي گذرند و دستان ما در خاطره تحريريه چين برمي دارند و پير مي شوند..حتي اگر نخواسته باشي درد روزگار را در خود بريزي، درد روزگار مي آيد و بر شانه هاي تو آوار مي شود. اينجاست كه نمي تواني از خود فاصله بگيري، نمي تواني شغلت را چونان همه مشاغل ديگر بر پايه ساعاتي محدود در دل شبانه روز تنظيم كني....