معاون دفتر آسيب ديدگان اجتماعي سازمان بهزيستي کشور با ارائه آمارهاي تحليلي مراکز ساماندهي کودکان خياباني و پناهگاه هاي کودکان کار در سال هاي 83 ، 84 و 85 گفت؛ «حدود 42 درصد از پذيرش شدگان اهل شهرها و استان هايي غير از تهران بودند، بنابراين بايد براي حل معضل کودکان خياباني بحث ها و مشکلاتي همچون مهاجرت، فقر و شکاف طبقاتي نيز مدنظر قرار گيرد.»
 رضايي فر ادامه داد؛ «در سال 83 هشت هزار و 457 نفر، سال 84 هفت هزار و 433 نفر و در سال ۸۵  شش  و 164 نفر در مراکز ساماندهي کودکان کار و خياباني پذيرش شدند.»

وی با بيان اينکه آمارهاي منتشر شده تنها مربوط به افرادي است که در مراکز به صورت کامل پذيرش و ساماندهي شده اند، گفت؛ «بيش از يک سوم پذيرش هاي سال گذشته به صورت خودمعرف بوده که اين امر نسبت به سال 84 ، 36 درصد افزايش داشته است.»معاون دفتر آسيب ديدگان اجتماعي سازمان بهزيستي در مورد ارتباط کودکان کار و خيابان با خانواده هايشان عنوان کرد؛ «20 درصد آنها هيچ ارتباطي با خانواده خود نداشته و 20 درصد نيز ماهانه يا هر چند ماه يک بار با خانواده ارتباط داشتند. همچنين تنها 60 درصد از کودکان خيابان هر روز خانواده خود را مي بينند.»

وي در ادامه گفت وگو به آمار کودک آزاري هم اشاره کرد؛ «41 درصد از کودکان مراکز در گذشته مورد کودک آزاري قرار گرفته بودند که 10 درصد آزار اين کودکان به صورت جنسي بوده است.»

رضايي فر ادامه داد؛ «55 درصد از پدران کودکان از نظر وضعيت جسمي سالم و مابقي معتاد و داراي غيبت هاي طولاني براي حضور در خانه بودند. همچنين حدود 16 درصد از پدران کودکان پذيرش شده بيکار و 31 درصد نيز دستفروش هستند.»

براساس آمار تحلیلی مراكز ساماندهی كودكان خیابانی و پناهگاه های كودكان كار در سال های ۸۳ ۸۴، و ،۸۵ حدود ۴۲ درصد از پذیرش شدگان اهل شهرها و استان هایی غیر از تهران بوده اند.

دكتر غلامرضا رضایی فر، معاون دفتر آسیب دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی كشور آخرین وضع ۲۲ هزار كودك كار و خیابان را با توجه به آمارهای این سه سال در گفت وگو با ایسنا تشریح كرد.«در سال ،۸۳ هشت هزار و ۴۵۷ نفر، سال ،۸۴ هفت هزار و ۴۳۳ نفر و در سال گذشته شش هزار و ۱۶۴ نفر در مراكز ساماندهی كودكان كار و خیابانی پذیرش شدند.

آمارهای منتشر شده فقط مربوط به افرادی است كه در مراكز به صورت كامل پذیرش و ساماندهی شده اند. بیش از یك سوم پذیرش های سال گذشته به صورت خودمعرف بوده كه نسبت به سال۸۴ ، ۳۶ درصد افزایش داشته است. همچنین پذیرش های نیروی انتظامی در سال گذشته شش درصد بود كه نسبت به سال ۸۴ با ۷۰ درصد رشد روبه رو شد و این نشان از افزایش اعتماد كودكان نسبت به مراكز سازمان دارد.اما ۳۲ درصد پذیرش های سازمان بهزیستی در سال گذشته مربوط به پناهگاه های كودكان كار بوده است. این رقم در سال ۸۴ فقط ۱۵‎/۵ درصد بوده است كه این بخش نیز ۷۰ درصد تغییر داشته است.جنسیت ۹۷ درصد پذیرش شدگان، «پسر» بوده و در سال

۸۴ ۵‎/۶۲، درصد افراد و در سال گذشته ۵۷ درصد افراد برای نخستین بار پذیرش شدند. همچنین حدود ۲۰ درصد پذیرش ها در سال گذشته مربوط به غیرایرانی ها و عمدتاً افاغنه بود البته این مورد در برخی استان ها همچون فارس و خراسان به ۸۰ درصد هم می رسد.حدود یك سوم پذیرش شدگان یعنی ۳۳ درصد در سال های ۸۴ و ۸۵ بیش از شش ماه از مدت مهاجرتشان می گذشته و مدت زمان مهاجرت حدود یك پنجم آنها نیز كمتر از شش ماه بوده است.۳۵ درصد كودكان كار بی سواد، ۳۴ درصد دارای تحصیلات ابتدایی و ۲۴ درصد دارای تحصیلات راهنمایی اند و نكته جالب اینجاست كه یك چهارم كودكان پذیرش شده در مراكز مشغول تحصیل هستند و علاوه بر تحصیل در خیابان ها نیز كار می كنند.حدود ۳۰ درصد پذیرش شدگان در سال ۸۴ كمتر از ۱۱ سال سن داشتند.

این رقم در سال گذشته ۲۰ درصد كاهش یافته است. همچنین حدود نیمی از كودكان با هر دو والدین و مابقی یا عضو خانواده های از هم گسیخته ای بودند كه یكی از والدین به آنها نظارت داشت و یا از آنها دور بودند.شغل بیش از سه چهارم این كودكان دستفروشی است و در سال گذشته، درآمد ماهانه حدود ۱۳ درصد آنها بیشتر از ۱۲۰ هزارتومان و مابقی كمتر از این رقم بوده است.۲۰ درصد كودكان كار هیچ ارتباطی با خانواده خود نداشته اند و ۲۰ درصد نیز ماهانه یا هر چند ماه یك بار با خانواده ارتباط داشتند، همچنین ۶۰ درصد از كودكان خیابان هر روز خانواده خود را می بینند.۱۵درصد از كودكان پذیرش شده در سال گذشته در خیابان زندگی می كردند و عمده علت حضور در خیابان كسب درآمد بوده است.همچنین در مصاحبه های صورت گرفته با پذیرش شدگان، مشخص شد، حدود ۳۵ درصد آنها تاز ه كار بوده و از حضور

۲۰ درصد آنها در خیابان كمتر از شش ماه می گذرد و حدود یك سوم آنها بیش از یك سال در خیابان حضور داشتند.سابقه كیفری یا بزه كودكان ساماندهی شده در مراكز نشان می دهد فقط هشت درصد از آنها سابقه كیفری و بزه داشتند كه ۶۸ درصد از این تعداد به كانون اصلاح و تربیت رفته اند. علاوه بر این تعداد كودكان كار و خیابانی كه دچار معلولیت و بیماری ها و مشكلات جسمی بودند ۲۵ درصد و تعداد عقب مانده های ذهنی

۱‎/۵ درصد بوده است.

۴۱ درصد از كودكان مراكز در گذشته مورد كودك آزاری قرار گرفته بودند كه ۱۰ درصد آزار این كودكان به صورت جنسی بوده است.ساعات كار ۲۶‎/۷ درصد از كودكان در سال ۸۴ بیشتر از ۱۰ ساعت در روز بوده و البته با مداخلات سازمان بهزیستی این میزان در سال ۸۵ كاهش یافته و از جمعیت ۲۶‎/۷ درصد به ۱۶ درصد رسیده است. بعد خانوار ۶۵ درصد كودكان بیش از پنج نفر و ۳۶ درصد نیز بالای هفت نفر بوده است.اكثر پدران كودكان خیابانی پیر و از كار افتاده نیستند، تا با این بهانه فرزند خود را به خیابان بفرستند و فقط

۲۱ درصد از پدران این كودكان بیش از ۵۰ سال سن داشتند، از همین رو نداشتن مهارت فنی برای كار كردن، اعتیاد پدر و نبود سرپرست مرد از جمله دلایل كاركردن كودكان است.»