شورش های انتخاباتی

روز شنبه نقاط مختلف تهران صحنه درگیری ها و تظاهرات گسترده مردم معترض به نتیجه اعلام شده انتخابات از سوی وزارت کشور بود. بر اساس گزارش ها در خیابان های عباس آباد، سعادت آباد، مطهری، میرداماد، ولی عصر و میادین ونک، فاطمی و هفت حوض، تجریش درگیری های خونینی میان مردم و نیروهای ضدشورش دولتی درگرفت.
فیلم ها و عکس هایی که توسط مردم در سایت های اینترنتی چون یوتیوب و فلیکر قرارگرفته و همچنین عکس های خبری خارجی، حاکی از جو ملتهب خیابان هاست و حملات نیروهای دولتی و پلیس معترضان را نشان می دهد.
البته قبل از اعلام نتایج انتخابات احتمال درگیری از هر دو طرف قابل پیش بینی بود که نمونه بارز آن شعار طرفدران موسوی با عنوان «اگر تقلب بشه ایران قیامت بشه » بود. همین شعار بهانه ای شد تا بعد از نتایج نهایی درگیرها شروع شود و این بار مردم بجای شعار قبلی یک صدا داد می زدند« گفته بودیم اگر تقلب بشه ایران قیامت می شه»
هواداران دو کاندیدای بیش از این، با حضور در دو سوی خیابان با سردادن شعارهایی، به حمایت از کاندیدای مورد نظر خود و بعضاً انتقاد از کاندیدای مقابل میپرداختند. نکته جالب توجه آن که اکثر این هواداران شعارهایی موزون سر میدادند که گرچه از ظرافتهای زبانی برخوردار بود ولی حاوی لحن توهینآمیز نسبت به کاندیداها بود.
شعارهای انتقادی از محمود احمدینژاد:
هاله نور کجا رفت، پیش تربچهها رفت/ دولت سیبزمینی، نمیخوایم، نمیخوایم/ احمدی کم آورده، ناموس وسط آورده/ کلاغپر، گنجشکپر، محمود پر، محمود که پر نداره، خودش خبر نداره/ احمدی بایبای، احمدی بایبای/ نصرمنالله و فتح قریب، ننگ بر این دولت مردمفریب/ اگه تقلب نشه، موسوی اول میشه/ رأی به سیبزمینی، نمیدیم، نمیدیم/ احمدی هستهای، برو بخواب خستهای/ دکتر برو دکتر.
شعارهای انتقادی از میرحسین موسوی:
مناظره بهپا شد، موسوی کلهپا شد/ محمود بیادعا، شکارچی کوسهها/ احمدی زلزله، محبوب هرچی دله/ موسوی کم آورده، بچه سوسول آورده/ آزادی اندیشه، با چیز و چیز نمیشه/ چیز چیز چیز چیز، حرف زدن هم بلد نیست/ چیز،چیز، چیز برگر، موسوی همبرگر/ دولت چیز چیز نمیخوایم، چیز نمیخوایم، چیز نمیخوایم/ پروندهها رو میزه، باز هم میگین که چیزه؟/ دزدگیر خوب آوردیم،آبروشون بردیم/ موسوی غصه نخور، یه روز تو هم دکتر میشی/ موسوی قهرمان، برو کلاس زبان.
رفتاری که امروز از جوانان بروز داده میشود، نوعی در واقع رویکرد حیثیتی از رای قلمداد میشود. معمولاً در این فضاها به وضوح شاهد خشونت هم هستیم، یعنی همانطور که گفته شد آرامش و خویشتنداری جای خود را به خشم و فریاد میدهد.
هر چند بسياري از مردم ايران و به ويژه شهروندان تهراني از نتايج اعلام شده از سوي وزارت کشور مات و مبهوت گرديدند; اما هرگز نبايد ابهام طبيعي اين شهروندان را با برخي اغتشاش گران و تشنج آفرينان گره زد و بالا تر از آن، حتي نمي توان اين تشنج آفرينان را صرفا به يک نامزد خاص منسوب کرد.
متاسفانه صدا و سيما هم دائما عده اي از افراد را نشان بدهد و آنان را طرفدار يک نامزد خاص معرفي کند قطعا دور از تقوي سياسي است. زيرا بايد اصل انتخابات و اعتراضات قانوني به نتايج آن را از درگيري هاي خياباني جدا کرد و اينکه عده اي براي گره زدن اين دو موضوع زمينه سازي مي کنند حقيقتا حکايت از انگيزه هاي غيرمنطقي آنان دارد.
در اين زمينه و آنچه در روزها و شب هاي اخير رخ داده نكات قابل تاملي وجود دارند كه بايد به آنها توجه شود.
اول آنكه هر سه نامزد رياست جمهوري كه در اين انتخابات برنده اعلام نشده اند از خدمتگزاران نظام جمهوري اسلامي هستند و بخش عمده اي از عمر خود را براي انقلاب و دفاع از نظام مقدس جمهوري اسلامي صرف كرده اند و انگيزه آنها از حضور در رقابت هاي انتخاباتي نيز ناشي از علاقه ايست كه به نظام دارند. قطعا هيچيك از اين افراد اقداماتي از قبيل اغتشاش تعرض به مال مردم و اموال بيت المال را قبول ندارند و هيچكس نمي تواند خود را طرفدار اين نامزدها بداند و مرتكب چنين اقداماتي شود.
دوم آنكه چه بسا افرادي كه به عملكرد مسئولين انتخابات اعتراض داشته باشند و براي اعلام اعتراض خود در يك تجمع شركت كنند و عناصر اخلالگر و فرصت طلب از حضور آنها سواستفاده نمايند واهداف شوم خود را دنبال كنند. بنابر اين نبايد درباره همه يكسان قضاوت كرد و درعين حال نبايد به عناصر فرصت طلب اجازه اخلال و اغتشاش داده شود.