PARSA

از دوران مشروطه تاکنون جامعه ما تحت تاثير تحولا ت عميق اجتماعي جهان  دستخوش تحولا ت سياسي در عرصه هاي مختلف علمي، فرهنگي و اقتصادي شده است و در اين پويه زنان به عنوان نيمي از جمعيت کشور همواره از مشکلا ت، کاستي ها و کمبود ها بهره بيشتري برده  و آسيب بيشتري نيز متحمل شده اند.

مشارکت فعال زنان، در تکاپوی جامعه مسأله‏ای است که از دیرباز با موانع و مشکلات فراوانی روبه‏رو بوده است. به طوری که این موانع در قالبهای مختلف اجتماعی، مذهبی و ... جلوه نموده و از زنان، موجودی ثانویی ساخته است و از تکاپوی اجتماع به زاویه و کنج خانه‏ها محبوس ساخته است.

موانع و مشکلات بر سر راه مشارکت زنان در فعالیتهای جامعه، دارای ابعاد و جنبه‏های متعددی است. به طوری که بعضی از این موانع در تمامی جوامع و شرایط متفاوت فرهنگی، دارای ساختار مشابهی است و بعضی دیگر با توجه به شرایط فرهنگی، اجتماعی و اقلیمی ... متفاوت دارای بافتی گوناگون می‏باشند.

اگر مشارکت درامور سياسي را به معناي شرکت آگاهانه در امور سياسي و دخالت در اداره امور جامعه بدانيم، مشارکت سياسي عالي ترين فعاليت اجتماعي زنان به شمار مي  رود. طبيعي است که مشارکت سياسي حق همه مردم است و مشارکت سياسي زنان به آن دليل از اهميت و ارزش برخوردار است که ناعدالتي ها و نابرابري ها را تقليل داده  وبستري مناسب براي ايجاد توسعه  پايدار ايجادمي کند ويکي از شاخص هاي عمده توسعه هر جامعه اي محسوب مي شود.

دخالت زنان در امور سياسي - اجتماعي نمايانگر بلوغ فکري و رشد شعور اجتماعي در آنان است. علي رغم همه اين موانع طي چند دهه گذشته جامعه زنان تحولا تي را از سر گذرانده است. با افزايش آگاهي و گسترش آموزش عالي، آنان توانمندي هاي خود را ارتقا داده اند و ديگر نمي توان زنان را در حاشيه مناسبات سياسي - اجتماعي نگه داشت. اکنون آنها خواهان پايگاه هايي هستند تا به موقعيت هاي بهتري دست يابند. زنان مصلحت انديشي هاي موجود درباره حضور در مديريت هاي کلا ن جامعه را به چالش کشيده اند

امروزه در ایران مدرن بروز نیازها و خواسته ها به اشکال گوناگون صورت می گیرد. مشارکت مردم با محوریت زنان در حوزه آموزش و فرهنگ نشان از جهت گیری خاصی در مدرن شدن جامعه دارد. این نوع جهت گیری در صورتی در ایران به وقوع می پیوندد که بعضی از گروههای سیاسی و اجتماعی سخن از محدود کردن حضور زنان در جامعه می کنند. اینکه آیا حضور موثر زنان در حوزه فرهنگ و هنر و علم نوعی مقاومت در مقابل جهت سیاسی خاصی است یا اینکه حکایت از جهت گیری انتخابی زنان ایرانی بدون ملاحظه با جریان های سیاسی موافق و مخالف است، نیاز به بحث و گفتگو می باشد. ولی نکته اصلی این است که زنان در ایران همراه با مردان قصد حضور موثر در جامعه داشته و در این زمینه با فهمی اجتماعی وارد شده اند. این نوع خاص مشارکت زنان ایرانی بعد از انقلاب اسلامی است. جهت گیری های جدید در مشارکت در میان زنان قاعده مند و بر اساس سود و زیان طراحی شده است. از این نوع حضور یک نتیجه کلی می توان گرفت: مشارکت اجتماعی در ایران دارای الگوی نسبتا معین و قابل تعریفی است. در حالی که در دیگر عرصه الگوی معین و شفافی دیده نمی شود.

امروزه که بحث انتخابات دهم مطرح شده است، حضور زنان و دختران در میتینگ های انتخاباتی و همچنین حضور زنان کاندیداهای ریاست جمهوری یکی از صحنه های مهم تاریخ مشارکت سیاسی زنان را بعد از انقلاب شمرده می شود.

جالب است در انتخابات ریاست جمهوری پیش رو چهار کاندیدا حضور دارند که دو کاندیدای اصلاح طلب همسرانی فعال در عرصه سیاست دارند اما دو کاندیدای اصولگرا زنانی سنتی داشته و علاقه یی ندارند در عرصه عمومی حاضر شوند.

نگاهی به کاروانال های و میتینگ های انتخاباتی بیش از هر چه موید این مطلب است، که دختران بیش از هر کسی حامی میر حسین موسوی می باشد، بویژه اینکه تفکرات زهرا رهنورد که خود طرفدار حقوق زن می باشد، کم تاثیر نیست.

در میان کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری، زهرا رهنورد همسر میرحسین موسوی تا به حال بیشترین توجهات را به خود جلب کرده و در رقابت انتخاباتی هم فعال تر از دیگر کاندیداها عمل کرده است. وی که چهره یی فرهنگی و دانشگاهی به حساب می آید، در محافل سیاسی و اجتماعی آنقدر شناخته شده است که پس از مدت ها غیبت در عرصه عمومی، وقتی به حمایت از همسر خود میرحسین وارد صحنه شد بسیار مورد توجه قرار گرفت. زهرا رهنورد برای نسل امروزی هم چهره یی جذاب به شمار می رود.

او با ظاهری متفاوت در میان مردم ظاهر می شود و علاقه خاصی به رنگ های شاد دارد. رهنورد همواره منتقد گوشه نشینی زنان بوده و هرگاه که برای زنان و دختران ایرانی سخنرانی داشته از رنگ سیاه انتقاد کرده و خواستار این شده تا زنان ایرانی در پوشش خود به رنگ های زیبای طبیعت توجه بیشتری نشان دهند. این توصیه های رهنورد حالا در عرصه عمومی جلوه یی بارز یافته و آن را در پوشش خود مورد توجه قرار داده است. رهنورد تا به حال دوشادوش میرحسین حرکت کرده است.

در آن سو مردان اصولگرا ظاهراً چندان تمایلی ندارند همسران شان در عرصه عمومی حاضر شوند. همین علت کافی است تا طرفدران حقوق زن به سمت حمایت از میرحسین موسوی کشیده شوند.

شرکت همین تعداد زنان و دختران در فعالیت‌های انتخاباتی بیانگر تأثیرگذاری عمیق نیمی از جمعیت جامعه در سرنوشت خودشان و کشورشان است اما متأسفانه این مشارکت، دوره‌ای و مقطعی است و پس از انتخابات باز هم زنان با دغدغه‌ها و مشکلات خاص خودشان تنها می‌مانند.

در این راستا استمرار و تداوم فعالیت‌های بانوان در اجتماع نیازمند تشکیل و حمایت از سازمان های مردم نهاد و انجمن‌های خودجوش و مستقل است و به این شکل است که زنان می‌توانند همواره ارتباطات و توانایی‌های خود را در سطح جامعه گسترش دهند  تا جامعه‌ای پویا و خلاق داشته باشیم.